Xelîl Xemgîn - Zeyneba Ûsê Şarkı Sözleri

Xelîl Xemgîn - Zeyneba Ûsê Şarkı Sözleri

Lê lê, Lê lê lê 
Lê lê lê, Zeyno Zeynebê  

Pal gewrê, lê ecemê, dewran giranê 
Mal mezinê, bê esilê bê nesibê ay ay ay  

Bejin bilindê, nav ziravê, çav bi kilê 
Aynik bi zêrê, bisk bi têlê, sînîk sedefê, memik şêvê  
Tu were li min û vê kulê, li vê mereqê, li vê kederê 
Işqa dila, zeynebê derdê ku em ketinê, ay ay ay ay ay 
Lê lê, Lê lê lê, Lê lê lê Narînê wusa nabê  

Gelê gundî û cîrana di bextê we da mi 
Loma ji dilê rezîl nekên oy oy oy, oy oy  

Kul û mereqa Zeyneba ûsê, kab û kulîye min şikandin 
Hestîye canê min hilandin, wey cefayê vê canê xwe berda nîvê kezebê  

Zeynebê bila webê, Narînê bela webê, kubara minê 
Bi ya min nebu, Zeyneba ûsê, dîsa bela bi ya te bê ay ay ay ay  

Îro li min sorgunî welata, mehkûme dewleta, li diyarî xerîb û xurbetê har û dîn kirin, bê cî û war kirin 
Lê çi bi serê min hatî Zeynebê ûsê tu sebebê  

Werî yar, yar yar yar, yar yar yar, yar yar yar Zeynebe tu sebebê  

Werî lê yarê, Zeynebê lê yarê, Kubarê lê yarê, 
Sebeba serê minê, ne carekê wey sed carê 
Bi gerdenê şikestî, li bakirina gulyên sor 
Bejna bilind, Zeyneba ûsê te li wê diyarê  

Li kul û mereqê giran, barê xeman, kubarê te piştamin da ber vê dîwarê 
Bi awirên çavan, gufiştina diranan, gizkirina lêvan, 
Zeyneba Ûsê, bi xwedê te emrê mi xwarê  

Bi hev carekî ser dînî, çût tengayî bi zîlê 
Daketin kûranî deşte hemqê ji aşiq û mereqa 
Zeyneba Ûsê ra wey malîno, ez bûm cûtarê  

Salika wek sala îsal bu, çelê zivistanê heyanî sê mehê buharê çibkim baran ne barê  

Erê kubarê, min nizanî feleka mala xayin şewitî bi min û Zeyneba Ûsê re neyarê  

Hat lefê qijik û çûçikan, lê Zeyneba Ûsê Zeviya min tev de xwarê  

Min digo wezê dakevim bajarê quncê Heleba mîran 
Sala îsal ji Zeyneba xwe re bînim diyarîkê 
Desmalek herîrî, cutek guharê zêrîn  

De bela agir pê kevê mala bavê Zeyneba Ûsê oy oy 
Bela bişeweti mala bavê Zeyneba Ûsê 
Qelenê Zeyneba Ûsê di sirê mi re kirin 
Wey birano sed hezarê  

Erê Zeyno Zeyneba Ûsê, mal cîrane, mal digunde 
Li şane şînê, li derî yê eywanê, li devê tax û penceran de 
Tu ji min re bu ye mîna şitleke rîhanê av di bin de  

Erê kubarê tu were li halê min lawikê xelkê, evdalê xwedê bibîne 
Di çelê û havînê de, li şerîtê kevnê udasê di dema palê de  

Mîna berûşe kal li ser sêkûça av di bin de nema ye Dibê ne dagir de  

Wey xelkîno wey malîno, loma ji dilê rezîl nekên, go kî boye sebeba serê min û Zeyneba Ûsê oy oy  

Heger ku jine, heger ku mêrê 
Xêr û xweşî yê ji xwer nebînê  

Heger ku xorte, heger ku keçe 
Bi ciwanîke xwe şa nebê 
Wey ya rebî ti bext û mirazê vê nebê  

Heger ku bûke, wey ya rebî li ber darê ti dergûşa runenê 
Zeynebê, ti lorîka, lorî nekê ay ay ay ax  

Werî yar, yar yar yar, yar yar yar, yar yar yar 
Li halê min û Zeyneba Ûsê